Mijn vlinder

Ik noemde haar mijn vlinder
en voor enkele weken,
zo kort en vluchtig,
fladderde zij rond in mijn hoofd
voorzichtig nectar verspreidend
tussen de wonden en scheuren.

Haar zachte vleugels wekten mij in de avond
wanneer zij bij me was
ze streelden mijn wangen
bewogen zich over het scheve lijf
tussen de wonden en scheuren.

Maar met haar tong zaaide ze twijfel
maakte ze me verder instabiel
en hoe ik me ook verpoppen bleef
zij bleef binnen, en ik fragiel.

ik heb geen last meer van ons afscheid
je bent een naam zonder persoon
en voor het eerst vind ik het prettig
dat ik niet dichtbij je woon.

Je was een vlinder van vele kleuren
en het waren er misschien te veel
want ik verloor je op mijn netvlies
tussen de wonden en de scheuren.